Afsluiting in Costa Rica.

Het maken van een blog is niet eenvoudig. Was er vier jaar geleden nog op iedere hoek van de straat een internetcafe, tegenwoordig heeft iedereen zijn eigen spullen bij zich. Wij lopen nog wat achter en hebben vanwege de foto's een pc nodig. De verbindingen zijn traag en als de stroom niet uitvalt laat wifi het wel afweten of is er iets anders met de pc aan de hand. Scherm en toetsenbord zijn vaak zodanig geplaatst dat een lange Hollandaisie dubbelgevouwen en met tegenlicht zijn werk moet doen.

Vanaf Arenal maken we een lange autorit naar Monteverde, incl. 40 kilometer offroad. Dat tussendoor alleen opgevrolijkt wordt door prachtige vergezichten en een creatief samengestelde lunch met als basis een blikje tonijn en een zakje mayo. Ben je echter in Monteverde, dan heb je ook wat. Het is een rainforest hoog in de bergen die omringd worden door laaghangende wolken. De planten groeien door elkaar heen en op verschillende hoogtes. Dit schouwspel wordt afgewisseld door ziplines (canopy) en hangende bruggen. Quakers die vanwege de dienstplicht voor de Korea oorlog in de jaren 50 naar Costa Rica gevlucht zijn, hebben deze plek ontdekt en ontwikkeld.

We beginnen met de zogenaamde Skytrek via de ziplines. Na een korte introductie door de gidsen worden we met een aantal Italianen, een Duitse en een Amerikaans stel in een team ingedeeld. De eerste zipline was om te oefenen, daarna vlogen we honderden meters en met grote snelheid van platform naar plaatform. De twee langste ziplines zijn 700 en 1000 meter waarbij je hoog boven het tropisch regenwoud zweeft. Onderweg iets goed bekijken of fotograferen is er niet bij. Met een hand in een dikke en zware handschoen houdt je de lijn boven je hoofd vast ten behoeve van je evenwicht en om iets te kunnen afremmen (lijn omlaag trekken). Je denkt dat het geen fluit uithaalt maar het helpt toch, zeker bij de laatste meters als het einde van de lijn iets omhoog gaat lopen. Met je andere hand houdt je het touw vast waarmee je aan het katrol bent bevestigd. Zo schoten we door de lucht tientallen meters boven de bomen. Als klapstuk fungeerde het bungee jumpen, waarmee je vanuit een hoge boom een vrije val maakt die vervolgens langzaam wordt afgeremd. De kunst is vooral het vinden van de goede balans want als je gaat tollen aan de ziplines ben je verloren en kun je allen hopen dat de boomkruinen je vriendelijk en zachtjes willen opvangen. Daarna hebben we het oerwoud nog eens bekeken maar dan op een rustiger manier via de hangende bruggen. Vermoeid maar een ervaring rijker scheurden we met een shuttle bus aan het einde van de dag terug naar het hotel.

Costa Rica hebben we afgesloten in Rincon de la Vieja. Een natuurgebied, ideaal voor vogelaars en met een magniefieke mirador die uitzicht biedt op de Pacifico en waar je de zon in de zee ziet zakken. Het vulkanisch gedeelte met modderbaden bezocht via een nature trail. Ter afsluiting nog wat oefeningen gedaan met de ziplines en hangende bruggen in dit gebied.