El Salvador

Helaas de boot van Nicaragua naar El Salvador valt uit vanwege teveel wind voor de kleine bootjes waar max 20 personen in kunnen. Dus per auto door Honduras naar El Salvador. We krijgen een VIP behandeling met een snelle auto en dito chauffeur die ons ook via achterdeurtjes over de grens met Honduras brengt. De route gaat vlot omdat we gebruik maken van de carretera Panamericana. Alleen de militaire en politie checkpoints moeten wel genomen worden. Bij een ervan wordt geld gevraagd; de chauffeur zegt dat dit niet in zijn opdracht zit en de politie durft of kan het niet opbrengen om ons direkt om geld te vragen en het loopt goed af horen we later van de chauffeur. Dat scheelt weer wat dollars. In Salvador is lang gewerkt met twee munteenheden te weten de dollar en de Salvadoriaaanse Colones. Sinds 2000 is die laatste afgeschaft want het leverde ook binnenlands teveel gereken op. Alles wordt nu betaald in amerikaaanse dollars, zelfs de oude 1 dollar muntstukken die in de US allang zijn afgeschaft, worden hier nog dagelijks gebruikt.

Ons eerste reisdoel in El Salvador is het plaatsje El Cuco aan de Pacifico. Het heeft een breed strand en hoge golven in het hoogseizoen waar veel surfers uit de hele wereld op afkomen. In ons hotel Miraflores dat eeen prachtig uitzicht biedt op de oceaan, komen ook veel families uit Honduras en El Salvador op bezoek. Het zijn echte familie uitjes waarbij opa en oma gezellig samen in de hangmat liggen en ook de kinderen en hun partners het grootste deel van de dag al pratend en knuffelend doorbrengen.

We rijden daarna naar Suchitoto en stoppen onderweg bij de mangrove bossen en bij Alegria in de bergen wat een vulkanisch kratermeer heeft. El Salvador is ook een land van vulkanen die af en toe nog actief zijn. Het land ziet er op eerste gezicht vredig uit maar ook onder de bevolking smeult het regelmatig. Het leger nam in de jaren zeventig het heft in handen en in 1980 werd bisschop Romero die daar tegen protesteerde vermoord. De burgeroorlog werd in 1992 op een politiek wijze beëindigd en sedertdien gaat het hier beter. Militairen tref je nog wel op straat aan maar die zijn er voor de veiligheid van de toeristen die steeds meer geld in het laatje brengen. Dat is ook zo in Suchitoto waar we in een prachtig verbouwd huis van een koffiebaron logeren. Koffie is nu nog het belangrijkste exportprodukt. Zondagavond hangt het halve dorp rond op het parque central en eet vooral pupusos. Dat is deeg gevuld met kaas, groente en gemalen bonen en afgebakken op een kookplaat. Het smaakt ons ook goed en het was erg gezellig. De Salvadorianen zijn een beetje een volk van uitersten, erg vriendelijk maar rijden als gekken vandaar dat we een chauffeur hebben. Als ze aan sport of yoga doen willen ze meteen met de besten meekunnen; lukt fdat niet dan haken ze onmiddelijk weer af. Ze zijn vaak te dik, en doen niet aan excercises zeker niet na het huwelijk. Het land is groen, bergachtig en nu net na het regen seizoen op zijn mooist. In de droge tijd kunnen de lager gelegen delen snel uitdrogen en verschralen. Erg katholiek en soms protestant. De tweede dag op het meer gevaren, veel vogels gezien en in de middag het stadje verder verkend en een korte film gezien over de burgeroorlog.

Op weg naar Honduras de wonderbaarlijke Fernanda Llort gezien. Naieve kunst die met vrolijke kleuren het stadje opvrolijkt en voor veel werkgelegenheid zorgt. Dan op naar de hoogste berg van El Salvador bekend onder de naam "El Pital" en die 2973 meter hoog is. Omdat er veel groente wordt verbouwd op de berghellingen kun je met een 4x4 ver komen en hoeven we maar een klein eindje te lopen. Boven op de berg is een grenssteen met Honduras en als je daar op staat sta je met 1 been in El Salvador en met 1 been in Honduras onze volgende bestemming.